De eerste Race Touaregs uit 2004 werden aangedreven door een 2,3 TDI die 231 pk aan kracht leverde. Er is nog een eerder model met een 1,9-liter motor die in 2002 gepresenteerd werd, maar die heette Tarek. Klinkt als een verkeerde Duitse uitspraak van Touareg. In drie jaar tijd is het vermogen van de racewagens opgeschroefd naar 285 pk. De 2,5 liter R5 lijnmotor die in de nieuwste Race Touareg 2 zit levert meer dan 600pk aan koppel. Dit is een opgefokte versie van het 2,5 literblok dat ook in huis- tuin- en keuken-Touaregs te krijgen is. De laatste perst er 'slechts' 174 pk uit. De eerste versie van de Race Touareg woog slechts 1180 kilo. Het buizenframe van het nieuwste model is gemaakt van vliegtuigstaal en weegt 300 kg en de carrosserie van lichte koolstofvezel slechts 50kg.

Twee Dakar-coureurs staan klaar om liefhebbers een enerverende rit over het strand en door de duinen te bezorgen. De Duitse coureur Dieter Depping reed bij de jongste versie van Dakar een MAN-truck die als 29e eindigde. Mark Miller werd in 2006 vijfde met de wagen die klaarstaat voor de strandrit, samen met de Duitse navigator Dirk von Zitzewitz. Dit jaar eindigde Miller één tree hoger. Samen met de Zuid-Afrikaan Ralph Pitchford als navigator werd hij de hoogst geplaatste Volkswagenrijder op de vierde plek.
Miller is nog maar net bekomen van het meest recente Dakar-avontuur dat 21 januari eindigde. Hij heeft een maand vakantie en dan begint zijn persoonlijk trainingsprogramma weer, vertelt de 44-jarige Amerikaan, die zowel in Phoenix, Arizona als in Colorado een huis bezit. Naast zijn werk als autocoureur rijdt hij ook graag op zijn Yamaha motor. De Dakar rijdt hij echter liever met een auto, vertelt hij. 'Dat betaalt beter,' lacht hij. 'Nee, grapje. Op mijn leeftijd wil je toch liever in een rolkooi zitten.' Miller heeft inmiddels vier Dakars achter de rug (2002, 2004, 2006 en 2007). Hij gaat er vanuit dat dat er zeker vijf zullen worden. 'In juni rijd ik de Baja 500 (een bekende woestijnrace in Californië) en in september beginnen de voorbereidingen voor de volgende Dakar,' zegt hij.
Waarom rijdt hij eigenlijk in een Volkswagen? 'Zeker in de Verenigde Staten realiseren mensen zich niet hoe goed de Touareg als terreinauto is,' vindt Miller. Maar hoewel een vierde plek in de Dakar prachtig is, is het Volkswagen-team dit jaar weer verslagen door Mitshubishi. Is de Touareg voor verbetering vatbaar? 'We hadden gewoon veel pech,' zegt Miller diplomatiek. Over veranderingen laat hij zich niet uit: 'Ik zou niet weten wat er beter moet aan de auto.'

Ondertussen word ik uitgenodigd mijn helm vast te snoeren en tussen het buizenframe door te klauteren naar mijn stoel. De hoofdtelefoon wordt aangekoppeld en ik kan de coureur achter het stuur verstaan. Voor mij een verhoogd dashboard met de navigatieapparatuur en een groot regelpaneel voor de bestuurder. De gordel wordt extreem strak vastgesnoerd. Ik denk nog: waar is dat nou goed voor. Dan drukt Mark Miller het gaspedaal in. Met luid grommende motor en al spinnend stuiven we het zand op. Al snel staat er 100 op de teller. Mijlen per uur wel te verstaan. Langs de vloedlijn zijn een aantal hobbels - speciaal aangelegd ter meerder vermaak van ons, zo neem ik aan. Meteen bij de eerste knalt m'n helm hard tegen het dak van de racewagen en snijden de riemen in mijn schouders. Was toch niet voor niks, al die voorzorgsmaatregelen.
Het valt me op hoe vaak Miller schakelt met de flippers aan het stuur, en hoe veel hij vooral na een sprong moet bijsturen. Dan remmen we wat af en draaien met nog steeds behoorlijke snelheid de duinen in. We knallen vol het zand in, springen de bochten om en duiken diepe kuilen in. Ik krijg grote waardering voor de mensen die onder deze omstandigheden vijftien Dakar-etappes lang moeten sturen of navigeren. Na een sprint terug over het strand spint Miller de auto nog even twee maal rond als om een beetje extra indruk te maken. Althans dat maak ik er graag van. De rest van de dag is mijn grijns met geen mogelijkheid meer van mijn gelaat te poetsen.

Dit artikel werd gepubliceerd in 4WD Automagazine nr. 5, mei 2007