Stubai Cup 2020
Bastienne Wentzel


De jaarlijkse seizoensopening: de Stubai cup in Neustift in Oostenrijk! Altijd de moeite van een bezoek waard, al is het maar omdat het vliegweer altijd meevalt. Dit jaar gaat de aandacht uit naar EN-A schermen. Deze klasse heeft de bijnaam ‘schoolschermen’ en hebben de naam om ‘vliegende deuren’ of vrachtwagens te zijn, vanwege het feit dat ze nauwelijks de bocht om zouden gaan. Maar dat doet de klasse tekort. De nieuwste A-schermen, en dan vooral de ‘hoge’ A-schermen, zijn snel, wendbaar en geschikt voor lange vluchten ver nadat je je B2-opleiding afgerond hebt. Lift zocht uit wat de nieuwste ontwikkelingen zijn in deze klasse en maakte diverse proefvluchten. We waren aangenaam verrast door het comfortabele vlieggedrag van deze schermen.

Swing Miura RS (EN-A+)
De Miura RS krijgt een plekje tussen de zeer populaire Mito RS die (ook) veel voor scholing wordt gebruikt, en de klassieker Arcus RS in de EN-B-klasse. De Miura komt als EN-B-scherm uit de tests voornamelijk door het gedrag bij inklappers met vol speed. Door het installeren van een Speed-Limiter krijgt het scherm op dit punt wél een EN-A. De Speed-Limiter zorgt ervoor dat je het speedsysteem niet zo ver kunt uittrappen waarmee de topsnelheid wordt beperkt. Wij vonden de Miura RS perfect starten en landen. Hij stuurt soepel zonder te direct te zijn. Het scherm is vrij beweeglijk in turbulente lucht, wat voor onervaren piloten even wennen kan zijn.

Ozone Mojo 6 (EN-A+)
Deze populaire serie EN-A-schermen vinden we boven de Element (EN-A) en onder de Buzz (EN-B). De vlekkeloze bouw van het scherm wordt enkel wat verstoord door de ongemantelde midden- en toplijnen van Edelrid 8000, een type lijn wat we doorgaans op performance-schermen vinden. Voor beginnende piloten kan het sorteren van deze lijnen een uitdaging zijn, vooral omdat ze snel lussen en dat lastig te zien is. Ozone zegt dat dat meevalt, en dat de dunne lijnen een verbetering geven in performance, wat veiligheid betekent. Immers, je wilt niet vlak over een obstakel hoeven vliegen omdat je scherm een minder glijgetal heeft. Afgezien van de lijnen start de Mojo 6 voorbeeldig. Het stuurgedrag is redelijk direct maar vrij zwaar. Het scherm is minder gedempt dan verwacht, met name in pitch (‘dolfijnen’), wat een speels karakter geeft maar iets meer begeleiding vereist bij het uitleiden van snelle bochten.

Nova Aonic (EN-A+)
Dit nieuw ontworpen scherm plaatst tussen de Prion (EN-A) en de nieuwe Ion 6 (EN-B). Een degelijk scherm, makkelijk te sorteren lijnen, fijne risers en soepele stuurtokkels. Voorbeeldig startgedrag. In de lucht geeft het informatie door maar is zeker geen druk scherm. De stuurdruk is gemiddeld met een ruime veiligheidsmarge. Zoals bij alle schermen in deze klasse duurt het even voordat het scherm snelheid opneemt in een bocht, maar de Aonic wil met wat overtuiging ook vlot draaien. Het gedrag bij het uitleiden hiervan is dan weer voorbeeldig: geen spoor van de neiging tot aanduiken.

Skywalk Mescal 6 (EN-A+)
De Mescal was altijd het scherm voor wie een ultiem gemoedelijk scherm van onberispelijke kwaliteit zocht. De Volvo 240 onder de paragliders. Maar de 6e generatie is een fijn, vlot scherm, waarbij alleen de kwaliteit net als vroeger is gebleven. We konden moeiteloos meedraaien met de ‘grote’ jongens in hun podharnassen onder slanke schermen. Ook dynamische manoeuvres gaan verrassend goed. En dat terwijl we de Mescal 6 vlogen in het standje ‘comfort’. Want de bijzonderheid aan de nieuwe Mescal is dat je het gedrag kunt wijzigen van ‘comfort’ naar ‘sport’ door een verplaatsing van de ophanglusjes van de remlijnen. Deze aanpassing kun je in principe zelf doen, maar waarschijnlijk zullen de meeste piloten het liever aan de dealer overlaten. De instelling heeft overigens geen effect op de certificering. Zowel in ‘comfort’ als in ‘sport’ is de Mescal 6 een EN-A.

Niviuk Hook 5 (EN-A+)
De EN-B klasse zou ook de keuzestress-klasse kunnen heten. Zelfs de indicaties ‘lage B’ en ‘hoge B’ helpen weinig, bewijzen de twee nieuwe B’s van Niviuk: de Hook 5 en Ikuma 2 (zie volgende pagina). De vleugels hebben respectievelijk 47 cellen bij een strekking van 5,3 en 61 cellen bij een strekking van 5,7. De Ikuma zal ongetwijfeld bij een daloversteek het beste glijgetal hebben, maar we vonden de Hook 5 de meest wendbare en speelse vleugel van de twee. Van beide schermen is ook een lichtgewicht ‘P’ versie beschikbaar. Bijzonder aan de Hook 5P is dat deze niet alleen lichtgewicht, maar ook EN-A gecertificeerd is in plaats van EN-B voor de standaard ‘zware’. De EN-A certificering geldt overigens voor een wat beperkter gewichtsbereik. De Hook 5P 24 die wij vlogen is EN-A+ voor 70-92 kg en EN-B voor 70-105 kg en is een kilo lichter dan de gewone versie. Het is de leukste EN-A die we gevlogen hebben!

UP Dena (EN-A+)
Zelf hebben we deze nieuwe EN-A+ van UP niet gevlogen, maar dit is wat de fabrikant zegt: “Dena is een A-scherm met fijne handling en uitstekende prestaties in zijn klasse. Dankzij het gebruik van technologie uit de hogere klassen zetten we een nieuwe standaard. De Dena is gemaakt voor getalenteerde beginners direct na het voltooien van hun training of voor ervaren, veiligheidsbewuste piloten die op zoek zijn naar de hoogste prestaties in de A-klasse.” De Dena heeft onder andere een shark nose en ongemantelde toplijnen en een strekking van 5,2 - vrij hoog voor deze klasse.

Mac Para Progress 2 (EN-A)
Wat een pech voor Mac Para: er staat ergens een busje met demoexemplaren klaar van de Progress 2, maar die mag vanwege het coronavirus niet naar de Stubai Cup komen. De Progress 2 is een ‘eerste scherm’ en zeer geschikt voor scholing. Een echte EN-A, zonder de plus. Zelf zeggen ze er dit over: “De Mac Para Progress 2 is de perfecte paraglider voor piloten op instapniveau om de fantastische wereld van paragliden te ontdekken. (...) Het scherm heeft een uitgebalanceerde handling, niet te dynamisch maar helemaal niet saai. Door actief vliegen onthult de Progress 2 zijn sportievere karakter.”

777 Rook 3 (EN-B+)
Als je de shark nose ziet denk je dat het een Queen of ander hoog geclassificeerd slagschip is. Maar het is de fonkelnieuwe hoge EN-B van Triple Seven, de Rook 3. Het is een makkelijk te vliegen vleugel, die naar we vermoeden qua prestaties de top van de EN-B zal zijn. Toch is dit ook het type scherm dat laat zien dat de EN-B een wel heel brede klasse is geworden. De Rook 3 is zeer dynamisch, we werden echt verrast door hoe deze vleugel een steilspiraal in duikt en hoe hoog de g-krachten zijn die dat oplevert. Dat is fantastisch voor ervaren piloten, maar voor recreatieve piloten zal dit scherm misschien te hoog gegrepen zijn.

Nova Ion 6 (EN-B)
Naar aanleiding van onze vlucht met de Ion 6 werd meteen de start
dicht gegooid – het bleek een beetje turbulent. Maar in de kolkende
lucht hield de Ion 6 zich voorbeeldig. Eerdere generaties van de Ion
waren nogal spraakzaam: elke hobbel werd doorgegeven, ook als
het niks te betekenen had. Dit was al een stuk minder met de Ion 5
overigens, maar de Ion 6 is een heerlijk comfortabel scherm, zelfs als
je door complete bagger vliegt.

Niviuk Ikuma 2 (EN-B+)
Een geheel nieuw ontwerp gebaseerd op de Artik, zegt Niviuk. Dat zou zeer directe handling en top performance moeten geven. Het scherm is met 4,4 kg (maat 75-95 kg) gemiddeld zwaar en ziet er strak uit met geheel ongemantelde kevlar lijnen en een ingenieus brugsysteem voor sturen op speed. Het start en handelt fijn, hoewel het niet de meest directe of dynamische is van de hoge B-schermen.Wel veilig ook, lijkt ons.