De elfde Eco-Runner is een kleine stadsauto die rijdt op waterstof. Een team van 23 studenten van de TU Delft, van natuurkundigen tot industrieel ontwerpers, maakten afgelopen maanden het ontwerp dat nu wordt gepresenteerd. Op 22 april krijgt het publiek de echte auto te zien.
Het nieuwe ontwerp is de helft aerodynamischer dan zijn voorganger en heeft minder luchtweerstand dan een wielrenner. Hij is kilo's lichter en kan in theorie 3000 kilometer rijden op een kilo waterstof. "De verbeteringen zitten in alle onderdelen," zegt Reinout Sterk, masterstudent werktuigbouwkunde en chief engineer van Eco-Runner. "Zo hebben we samen met een Singaporees bedrijf een nieuwe brandstofcel ontworpen."
Het doel is meedoen aan de Shell Eco-marathon 2021 in de stadsautocategorie. De efficiëntie van de auto wordt in de race getest op een traject waarbij ze diverse malen moeten stoppen en weer optrekken. De auto die de minste waterstof gebruikt heeft gewonnen. Projectmanager Lotte Borstlap zegt: "Wij geloven in waterstof. Veel races draaien om de snelheid, maar wij vinden efficiëntie belangrijk." En Reinout is optimistisch: "Met al onze ervaring maken we een goede kans om te winnen."

Tussenjaar
De visie van het Eco-Runner team is "Een duurzame toekomst promoten door 's werelds meest efficiënte stadsauto op waterstof te bouwen." De studenten geven hiervoor allemaal vrijwillig een jaar van hun tijd. De meesten doen dit als tussenjaar, na de bachelor of tijdens hun master, om ervaring op te doen buiten hun studie. Projectmanager Lotte Borstlap heeft een bachelor technische natuurkunde en wilde uitzoeken wat haar studie haar in de praktijk kan brengen. "Ik heb heel veel aan de ervaring van het werken in het Eco-runner team! Je komt zoveel dingen tegen die je niet had bedacht. Je kunt je kennis toepassen en je hebt zelf alle touwtjes in handen."
Reinout werkte eerder bij startups en heeft ervaring met het maken en controleren van ontwerpen. Die expertise gebruikt hij als chief engineer bij Eco-runner. "Ik wilde graag meer management-ervaring opdoen. Na je studie begin je bij een bedrijf vaak onderaan de ladder. Hier kun je meteen volop aan de slag, ook als manager. Je wordt in het diepe gegooid."
De studenten werken niet alleen samen met bedrijven, maar ook met andere teams die meestrijden in de Eco-marathon. "We overleggen veel met de andere Nederlandse teams, vooral over planning en organisatie. Daarnaast helpen we een Peruaans team dat nog niet veel ervaring heeft. Misschien leidt dat nog een keer tot een uitwisseling, als reizen weer kan," vertelt Reinout.

Dreamteam
Het elfde Eco-runner team kreeg niet automatisch de zege van de TU Delft. Om ervoor te zorgen dat er ook plaats is voor nieuwe initiatieven, wordt niet elk project automatisch gesteund. Deze week hoorden de studenten dat het Eco-Runner team gekozen is als een van de vier zogeheten Dreamteams. Lotte zegt: "We hebben laten zien dat we grote stappen maken en niet vastgeroest zitten en uit gewoonte elk jaar een paar procentjes winst behalen. Het overstappen van een prototype naar een stadsauto heeft daarbij geholpen."
Zodra de auto gebouwd is volgen nog maanden van trainen en fine-tunen. In juni en juli worden, onder voorbehoud van corona, de regionale Europese Shell Eco-marathon races gehouden.

Eco-marathon
In de Shell Eco-marathon ontwerpen scholieren- en studenten een voertuig dat zo ver mogelijk kan rijden op het equivalent van 1 kWh of 1 liter brandstof. In een race gaan ze de strijd met elkaar aan om de efficiëntste auto: wie gebruikt de minste brandstof op het traject.
Er zijn twee klassen, het prototype en de stadsauto, waarbij de laatste aan meer eisen moet voldoen zoals goed zicht voor de bestuurder, gordels, bagageruimte en ruitenwissers. De auto's hebben ofwel een verbrandingsmotor (op benzine, diesel of ethanol) of een elektrische aandrijving (batterijen of waterstof). Het Delftse team maakte een stadsauto die rijdt op waterstof.

Dit artikel werd als nieuwsbericht gepubliceerd door TKI Nieuw Gas.